Kekerapan alel dalam sesebuah populasi diploid boleh digunakan untuk meramal kekerapan genotip yang sepadan (rujuk prinsip Hardy-Weinberg). Sebagai model ringkas dengan dua alel:

p + q = 1 {\displaystyle p+q=1\,} p 2 + 2 p q + q 2 = 1 {\displaystyle p^{2}+2pq+q^{2}=1\,}

yang mana p adalah kekerapan satu alel sementara q adalah kekerapan alel yang satu lagi, yang setentunya dijumlahkan kepada kesaan. Kemudian, p2 adalah pecahan populasi yang homozigot untuk alel kedua, 2pq adalah pecahan heterozigot, dan q2 adalah pecahan yang homozigot untuk alel yang lain. Jika alel pertama dominan ke atas alel kedua, maka pecahan populasi yang akan menunjukkan fenotip yang dominan ialah p2 + 2pq, sementara pecahan berfenotip resesif ialah q2.

Dengan tiga alel:

p + q + r = 1 {\displaystyle p+q+r=1\,} dan p 2 + 2 p q + 2 p r + q 2 + 2 q r + r 2 = 1. {\displaystyle p^{2}+2pq+2pr+q^{2}+2qr+r^{2}=1.\,}

Bagi kes berbilang alel pada lokus diploid, bilangan genotip (G) yang berkemungkinan dengan sebilangan alel (a) diberikan oleh ungkapan:

G = a ( a + 1 ) 2 . {\displaystyle G={\frac {a(a+1)}{2}}.}